ႀကံပင္​စိုက္​ပ်ိဳးနည္​း

ႀကံသည္ ပူေႏြး စိုစြတ္ေသာေဒသႏွင့္ သမေႏြးပိုင္း ေဒသမ်ားတြင္ ျဖစ္ထြန္းတတ္ၿပီး ပုံမွန္အားျဖင့္ အပင္ျမင့္ ၉ေပ ႏွင့္ ၁၅ေပၾကား၊ ပင္စည္လုံးပတ္မွာ အခ်င္း ၂လက္မခန႔္ရွိတတ္ၿပီး အပင္ေျခတြင္ ပင္စည္ပြားမ်ားစြာ ထုတ္လုပ္ရန္ ေဘးတက္ကဲ့သို႔ ပုံစံမ်ားစြာ ရွိေနသည့္္ ႏွစ္ရွည္ပင္ တစ္မ်ိဳး ျဖစ္သည္။ ပင္စည္သည္ ႀကံရိုးျဖစ္လာၿပီး ႀကီးထြားလာေသာအခါ အပင္တစ္ပင္လုံး၏ ၇၅ရာခိုင္​ႏႈန္​းသည္ ႀကံရိုးသာ ျဖစ္သည္။ ေကာင္းစြာ ႀကီးထြားလာေသာ ႀကံရိုးတေခ်ာင္းတြင္ အမွ်င္ဓာတ္ ၁၁မွ၁၇ရာခိုင္ႏႈန္း၊ ေပ်ာ္ဝင္လြယ္ေသာ သၾကားဓာတ္ ၁၂မွ၁၆ ရာခိုင္ႏႈန္း၊ အခ်ိဳဓာတ္ မဟုတ္ေသာ အျခားပါဝင္မႈ ၂မွ၃ ရာခိုင္​ႏႈန္​းႏွင့္ ေရဓာတ္ ၆၀မွရ၀ ရာခိုင္​ႏႈန္​းခန႔္ ပါဝင္သည္။ ႀကံစိုက္ပ်ိဳး ထုတ္လုပ္ရာတြင္ အထြက္ႏႈန္း ျမင့္မားရန္အတြက္ ႀကံပင္သည္ ရာသီဥတု အေနအထား၊ ေျမအမ်ိဴးအစား၊ ေျမၾသဇာ၊ ေရသြင္းေရထုတ္၊ ပိုးေရာဂါ ကာကြယ္ ႏွိမ္နင္းမႈ ႏွင့္ ရိတ္သိမ္းခ်ိန္ အေပၚမ်ားစြာ မူတည္သည့္အတြက္ အေကာင္းဆုံး သီးႏွံ စီမံခန႔္ခြဲမႈ စနစ္မ်ားကို အေလးထား ျပဳလုပ္ေပးရန္ လိုအပ္သည္။

ႀကံစိုက္ပ်ိဳးျခင္းသည္ ကမာၻတြင္ အမ်ားဆုံး စိုက္ပ်ိဳးၾကေသာ စိုက္ပ်ိဴးေရး စနစ္ႀကီးတခုလဲ ျဖစ္သည္။ သို႔တေစ ႀကံသည္ ပိုးမႊားမ်ားႏွင့္ ေပါင္းပင္တို႔ကို ခံနိုင္ရည္ မရွိေသာ အပင္ အမ်ိဳးအစားလဲ ျဖစ္ျပန္သည္။ ႀကံသည္ သၾကား အဓိက ထုတ္လုပ္ရာ သီးႏွံလည္း ျဖစ္သလို အရက္ အခ်ဥ္ေဖာက္ရာတြင္ သုံးေသာ ကုန္ၾကမ္းလဲ ျဖစ္သည္။ ထို႔အျပင္ တိရိစာၦန္​အစာအတြက္လည္း အသုံးျပဳၾကျပန္သည္။ ႀကံသည္ ျမက္မ်ိဴးရင္းဝင္ အပင္တမ်ိဳး ျဖစ္ၿပီး Poaceae မ်ိဳးရင္း အတြင္းရွိ Saccharum မ်ိဴးစိတ္ကြဲတြင္ ပါရွိသည္။ ႀကံသည္ ကမာၻ႔ ဝယ္လိုအား မ်ားသလို စိုက္ပ်ိဳးသူကိုလည္း အက်ိဴး အျမတ္ အနည္းႏွင့္အမ်ားေပးနိုင္ေသာ သီးႏွံျဖစ္၍ စီးပြားျဖစ္ စိုက္ပ်ိဳးထုတ္လုပ္သင့္ေသာ သီးႏွံတစ္ခုပင္ ျဖစ္သည္။ ကမၻ့ာ့ႀကံ ထုတ္လုပ္မႈ႕ အမ်ားဆုံးနိုင္ငံမ်ားထဲတြင္ အာရွမွ အိႏၵိယ၊ တ႐ုတ္၊ ထိုင္း၊ ဖိလစ္ပိုင္ႏွင့္အင္ဒိုနီးရွား နိုင္ငံတို႔ ပါဝင္ေနသည္။ ဘရာဇီးနိုင္ငံသည္ ကမာၻတြင္ ထုတ္လုပ္မႈ အမ်ားဆုံး နိုင္ငံံျဖစ္သည္။

ရာသီဥတု

အပူခ်ိန္ ၂၀ႏွင့္ ၄၂ ဒီဂရီ ဆဲလ္ဆီးယပ္ တြင္ေကာင္းစြာ စိုက္ပ်ိဳး ျဖစ္ထြန္းသည္။ ေနေရာင္ ၾကာရွည္စြာ ရရွိျခင္းကို အလြန္တရာ ႏွစ္သက္သည္။ အေကာင္းဆုံး အပင္ ဖြံၿဖိဳးမႈ႕အတြက္ တႏွစ္တာ မိုးေရခ်ိန္ လက္မ ၇၀ ႏွင့္ ၉၈လက္မၾကား ရရွိရန္ လိုအပ္သည္။ သြင္းေရ ရရွိနိုင္ပါက တႏွစ္ပတ္လုံး စိုက္ပ်ိဳး ျဖစ္ထြန္းနိုင္ေသာ သီးႏွံ ျဖစ္သည္။ ေဆာင္းတြင္းတြင္ ၆မွ ၈ ဒီဂရီ ဆဲလ္ဆီးယပ္ထိ ေႏြရာသီတြင္ ၄၀ မွ ၄၂ဒီဂရီ ဆဲလ္ဆီးယပ္ အထိ အပူခ်ိန္ အတက္အက် အနိမ့္အျမင့္ကို ခံနိုင္ရည္ရွိသည္။

ေျမဆီလႊာ



ႀကံပင္သည္ ေျမႀကီးထဲတြင္ အစိုဓာတ္ ပမာဏ လုံေလာက္စြာ ရွိေနေအာင္ ထိန္းသိမ္း ထားနိုင္ေသာ မည္သည့္ေျမ အမ်ိဳးအစားတြင္မဆို စိုက္ပ်ိဳး ျဖစ္ထြန္းနိုင္ ပါသည္။ အာဟာရ ဓာတ္ႂကြယ္ဝေသာ ႏုန္းေျမ၊ သဲႏႈန္းေျမ၊ ႏုန္းေျမေစးမ်ားသည္ ႀကံပင္၏ အထြက္ႏႈန္းႏွင့္ ႀကီးထြားမႈအတြက္ အေကာင္းဆုံး ျဖစ္သည္။ ႀကံပင္သည္ ေရႀကိဳက္ေသာ သီးႏွံ ျဖစ္ေသာ္လည္း ေရဝပ္ျခင္းကို မႏွစ္သက္ပါ။ ႀကံပင္ စိုက္ပ်ိဳးနိုင္သည့္ ေျမခ်ဥ္ငံကိန္း (pH) မွာ ၅-၈ ၾကား ျဖစ္သည္။ ႀကံပင္သည္ (၁၂လမွ ၂၀လ)ထိ ကြင္းထဲတြင္ ထားရွိရေသာ သီးႏွံတခု ျဖစ္၍ ေျမဆီႂကြယ္ဝေသာေျမသည္ အထူး သင့္ေလ်ာ္သည္။ ႀကံပင္ကို ဧက အေျမာက္အမ်ားစီးပြားျဖစ္ စိုက္မည္ ဆိုပါက ေျမႀကီးထဲရွိ အာဟာရဓာတ္ ပါဝင္မႈ စမ္းသပ္ စစ္ေဆးျခင္းကို အရင္ဆုံး ျပဳလုပ္သင့္ပါသည္။

ေျမျပင္ျခင္း
စိုက္ပ်ိဳးရန္ အတြက္ ေျမျပဳျပင္ျခင္းသည္ တႏွစ္ႏွင့္ တစ္ႏွစ္အထက္ သက္တမ္းရွိေသာ သီးႏွံမ်ား အတြက္ အေရးႀကီးေသာ အခန္းက႑တခု ျဖစ္သည္။ လယ္ထြန္စက္ျဖင့္ ႏွစ္ႀကိမ္မွ သုံးႀကိမ္အထိ ေကာင္းစြာ ထယ္ထိုး ထြန္ေမႊ ျပဳလုပ္ေပးရန္ လိုအပ္သည္။ ပထမဆုံးအႀကိမ္ ထယ္ထိုးျခင္းကို ေရွ႕တစ္ရာသီ သီးႏွံ ရိတ္သိမ္းၿပီးသည္ႏွင့္ စတင္ရပါမည္။ ပထမအႀကိမ္ ထယ္ထိုးရာတြင္ ေျမက်စ္ ေျမခဲမ်ား ေကာင္းစြာ ေက်ပ်က္ေအာင္ ျပဳလုပ္ရမည္ျဖစ္ၿပီး ထယ္ထိုးၿပီးပါက သုံးလ ေျမလွပ္ ထားရပါမည္။ ဒုတိယ အႀကိမ္ ထယ္ထပ္ထိုးၿပီးပါက သုံးႀကိမ္ႏွင့္ေလးႀကိမ္ထိ ထယ္ေမႊျခင္းက ျပဳလုပ္ေပးလ်ွ်င္ ေကာင္းစြာ ထယ္ေရး ညက္ေသာေျမကို ရရွိပါမည္။ မ်ိဳးေစ့ခ်ရန္အတြက္ ေျမညွိ ဒလွိမ့္တုံးဆြဲျခင္းျဖင့္ ေျမကိုညီေအာင္ ညွိယူနိုင္သည္။ ေကာင္းစြာေဆြးေျမ့သည့္ ေျမေဆြးမ်ားကို ထည့္သြင္းနိုင္သည္။

စိုက္ပ်ိဳးျခင္း



ႀကံပင္တြင္ ေကာင္းေကာင္းရင့္မာေသာ ႀကံဆစ္ ပိုင္းမ်ားကို ျဖတ္ေတာက္၍ကိုင္းျဖတ္ မ်ိဳးပြားျခင္း၊ စိုက္ပ်ိဳးျခင္းႏွင့္ ပင္ၾကား တန္းၾကား ကိုင္းျဖတ္ မ်ိဳးပြားျခင္းကို ျပဳလုပ္ၾကသည္။ အရည္အေသြးေကာင္း၍ ေရာဂါဒဏ္ ခံနိုင္ရည္ရွိေသာ ဆစ္ပိုင္းမ်ားကို ေ႐ြးခ်ယ္ျခင္းသည္ အထြက္ႏႈန္း တိုးတက္ေစရန္ ကနဦး အဆင့္ ျဖစ္သည္။ ျဖတ္ပိုင္းမ်ား မျဖတ္မီ ျဖတ္ပိုင္း ျဖတ္ရန္ေ႐ြးထားေသာ အပင္ကို ရက္ အနည္းငယ္ေစာ၍ မ်ိဳးပိုင္းမ်ား အရင္ခုတ္ထားပါ။ ယင္းသို႔ျပဳလုပ္မွ ျဖတ္ပိုင္း အဆစ္၏ အတက္မ်ားမွ အၫႊန႔္မ်ား ဆက္လက္ ႀကီးထြားရန္ လႈံ႕ေဆာ္ေပးနိုင္မည္ ျဖစ္သည္။ ႀကံပင္၏ အေပၚပိုင္းကို အတက္ႏွစ္ခုမွ သုံးခုပါ အရွည္ ၁၂လက္မ(၁ေပ)ေက်ာ္ ျဖတ္ပိုင္းမ်ားကို တိုင္းတာ၍ ျဖတ္နိုင္သည္။ ျဖတ္ပိုင္းမ်ားကို စိုက္ပ်ိဳးရာတြင္ ေနရာေဒသအလိုက္ နည္းလမ္းမ်ားစြာ ရွိၾကေသာ္လည္း လူသိမ်ားေသာ နည္းမွာ ထယ္ေၾကာင္းေပး၍ စိုက္ပ်ိဳးျခင္း ျဖစ္သည္။ အနက္ ၆လက္မမွ ၁၂လက္မတြင္ ေျမာင္းအတြင္း၌ အလ်ားလိုက္ခ်၍ေသာ္လည္းေကာင္း ၄၅ ဒီဂရီေစာင္း၍ေသာ္ လည္းေကာင္း ႀကံျဖတ္ပိုင္းမ်ားကို စိုက္ပ်ိဳးနိုင္သည္။ ႀကံျဖတ္ပိုင္းမ်ားကို ေျမလႊာပါးပါးျဖင့္ ဖုံးပါ။ ႀကံျဖတ္ပိုင္းမ်ားကို စိုက္ခင္းထဲသို႔ တိုက္ရိုက္ခ် စိုက္ပ်ိဳးနိုင္သလို ပ်ိဳးၿခံမ်ားတြင္ စိုက္ပ်ိဳးၿပီး အတက္မွ အ႐ြက္မ်ားႀကီးထြားလာကာမွ ၿခံတြင္းသို႔ ေ႐ြ႕ေျပာင္း စိုက္ပ်ိဳးနိုင္သည္။ ႀကံတြင္ ကိုင္းျဖတ္မ်ားကို တစ္ဧကအတြက္ ၆၀၀၀ မွ ၈၀၀၀ ၾကား စိုက္ပ်ိဳးၾကသည္။ ထယ္ေၾကာင္းေပး စိုက္ပ်ိဳး စနစ္သည္ တခ်ိဳ႕ေသာ စိုက္ပ်ိဳးသူမ်ား ႏွစ္သက္ၾကေသာ တြင္းခ် စိုက္ပ်ိဳးစနစ္ေလာက္ အထြက္ႏႈန္းမမ်ားပါ။ တြင္းခ် စိုက္ပ်ိဳး စနစ္သည္ အထြက္ႏွစ္ဆကို ေတြးျမင္ေမွ်ာ္မွန္းနိုငိသည္။



ဓာတၸံု-www.asiafarming.com

လမိုင္း၊လမက္ထားျခင္း
ေရွ႕တရာသီမွ အပင္ကို ခုတ္၍ ေနာက္တသီး အတြက္ ဆက္လက္ ႀကီးထြား ခြင့္ျပဳထားျခင္း ျဖစ္သည္။ ျဖတ္ပိုင္း မျဖတ္ဘဲ စိုက္ျခင္း ျဖစ္သည္။ ေကာင္းက်ိဳးမ်ားမွာ ေျမျပင္စားရိတ္ သက္သာသည္။ ပုံမွန္ စိုက္ပ်ိဳးေနက် ပထမ သီးႏွံထက္ အထြက္နည္းၿပီး ေစာေစာ ရင့္သည္။ အစိုဓာတ္ႏွင့္ ေျမဆီဓာတ္ႂကြင္း သတၱိ နည္းပါးသည္။ ဆိုးက်ိဳးမွာ ပိုးမႊားႏွင့္ ေရာဂါက်ေရာက္မႈ ျမင့္မားၿပီး အလြန္တရာ ဂ႐ုစိုက္မွ တန္ကာက်သည္။ အႀကီးမားဆုံး ထိခိုက္မႈမွာ ေျမဆီလႊာ ပ်က္စီးျခင္း ျဖစ္သည္။

ေရသြင္းေရထုတ္
ႀကံသည္ ေရ အလြန္ေသာက္ေသာ သီးႏွံ ျဖစ္သည္။ ႀကံျဖတ္ပိုင္းမွ အတက္ထြက္ျခင္း၊ ႀကီးထြားမႈ အတြက္ အားယူရျခင္း၊ ႀကံပင္မွ ႀကံရိုးအျဖစ္သို႔ ရင့္မွည့္ျခင္း အျပင္ လမိုင္းထားျခင္းတို႔ ပါဝင္ေသာ ႀကံ၏ သက္တမ္း တေလွ်ာက္ ျဖစ္စဥ္မ်ားသည္ ေရကိုေပါမ်ားစြာ အသုံးျပဳရေသာ ျဖစ္စဥ္မ်ား ျဖစ္သည္။ ေရရွားပါးခ်ိန္၊ ေရျပတ္လပ္သည့္ အခ်ိန္အခါမ်ားတြင္မူ အစက္ခ် ေရေပး စနစ္ကဲ့သို႔ေသာ ေရ အရင္းအျမစ္ကို ပိုမို ထိေရာက္ေသာ အသုံးခ် နည္းမ်ားျဖင့္ စိုက္ပ်ိဳးရန္ လိုအပ္သည္။

စိုက္ပ်ိဳးၿပီး ၁ ရက္မွ ၃၅ရက္ အတြင္း အတက္မွ အေညွာင့္ထိုးေနခ်ိန္တြင္ ေရကို တစ္ပတ္ျခား တႀကိမ္၊ ၃၆ရက္မွ၁၀၀ရက္အတြင္းတြင္ ဆယ္ရက္ျခားစီ တႀကိမ္၊ ၁၁၀ရက္မွ၂၇၀ရက္ အတြင္း တစ္ပတ္ျခားစီ တႀကိမ္ႏွင့္ ၂၇၁ရက္မွ ရိတ္သိမ္းခ်ိန္ထိ တိုင္ေအာင္ ဆယ့္ငါးရက္ျခား တႀကိမ္ေရသြင္းေရထုတ္ ျပဳလုပ္ေပးရန္ လိုအပ္သည္။ ေရသြင္းေရထုတ္ ႀကိမ္ေရသည္ အပူပိုင္း စိုစြတ္ေဒသတြင္ တႏွစ္ပတ္လုံး အႀကိမ္ေရ (၃၅မွ၄၀)ႀကိမ္၊ ေႏြးသမပိုင္း စိုစြတ္ေဒသတြင္ အႀကိမ္ေရ( ၈မွ ၁၀) ႀကိမ္ ပ်မ္းမွ် လိုအပ္သည္။

တိရိစာၦန္စြန႔္ပစ္ပစၥည္းႏွင့္ေျမဆီၾသဇာထည့္သြင္းျခင္း
တစ္ဧက အတြက္ ေျမေဆြး၂၅အိတ္နဲ႕၃၀ အိတ္ၾကား(၁တင္းခြဲအိတ္) ထည့္ရမည္။ ဓာတ္ေျမၾသဇာ ၃မ်ိဳးကို အခ်ိဳးက် ထည့္ေပးရပါမည္။ တစ္ဧကလွ်င္ ပုလဲ (၅၀)ကီလို အိတ္ႀကီး ၂လုံး၊ တီစူပါ အိတ္ႀကီး တစ္အိတ္ႏွင့္ ပိုတက္ အိတ္ႀကီးတအိတ္ႏႈန္း ထည့္သြင္းရပါမည္။ ႀကံပင္ငယ္စဥ္မွ အပင္ပြားခ်ိန္၊ ႀကီးခ်ိန္ထိ ပုလဲေျမၾသဇာကို ဂ႐ုတစိုက္ ေကြၽးရပါမည္။ ေျမခံတြင္ တီစူပါ (ေဖာ့စဖိတ္) ေကြၽးရပါမည္။ တီစူပါသည္ ႀကံပင္၏ ပြားစည္းမႈႏွင့္ အျမစ္မ်ား သန္မာေစရန္ ျဖစ္ၿပီး ပိုတက္ေျမၾသဇာသည္ အစာခ်က္လုပ္မႈ ေကာင္းေစရန္ႏွင့္ အပင္ယိုင္လဲမႈ မျဖစ္ေစရန္၊ ေတာင့္တင္း သန္မာေစရန္ အတြက္ ျဖစ္ပါသည္။

ၾကားေပါင္းလိုက္ျခင္းႏွင့္သီးလွည့္စနစ္စိုက္ပ်ိဳးျခင္း
ႀကံစိုက္ပ်ိဳး ထုတ္လုပ္ျခင္းတြင္ ေပါင္းႏွိမ္ျခင္းသည္ ေရအၿမဲတေစရွိေနေသာ ေျမျဖစ္ပါက ေပါင္းအလြန္ေပါသည့္အျပင္ ႀကံပင္အတြက္ေကြၽးေသာ ေျမဆီကိုလည္း လုယူ စားသုံးျခင္းေၾကာင့္ ပိုမို ႀကီးထြား၍ ႏွိမ္နင္းရန္ အလြန္ ခက္သည္။ စိုက္ပ်ိဳးၿပီး တလမွတလခြဲအထိ ေပါက္ျပားျဖင့္ လက္ေပါင္းလိုက္ျခင္းကို ဂ႐ုတစိုက္ ျပဳလုပ္ေပးသင့္သည္။ မစိုက္ပ်ိဳးမီ တူးဖိုးဒီ ကဲ့သို႔ေသာ ေပါင္းသတ္ေဆးမ်ား သုံးနိုင္သည္။ ေပါင္းသတ္ေဆး အသုံးျပဳျခင္းအျပင္ ဘက္စုံ ေပါင္းႏွိမ္ျခင္း နည္းစနစ္ကို သုံးသင့္သည္။ လက္ေပါင္းလိုက္ျခင္း၊ ၾကားေပါင္းလိုက္စက္သုံးျခင္းအျပင္ အျခား သက္တမ္းတို ပင္မ်ား စိုက္ပ်ိဳးျခင္းျဖင့္ ေပါင္းကို ႏွိမ္နင္းနိုင္သည္။

သီးလွည့္စနစ္
သီးလွည့္ စိုက္ပ်ိဳးျခင္းသည္ ေပါင္းႏွိမ္ႏွင္းရန္အတြက္ အေထာက္အကူုျပဳေသာ နည္းစနစ္ ျဖစ္သည္။ စိုက္ပ်ိဳး ေရေပါမ်ားစြာ ရရွိနိုင္ေသာ ေဒသမ်ားတြင္ မိုးေရခ်ိန္လက္မျမင့္ေသာ ေဒသမ်ားတြင္ ႀကံ၏ သီးလွည့္ သီးႏွံအျဖစ္ စပါးကို စိုက္ပ်ိဳးသင့္သည္။ မိုးေရခွ်ိန္ လက္မ နိမ့္ေသာ ေဒသမ်ားတြင္ ဝါကို သီးလွည့္စိုက္နိုင္သည္။ ထို႔အျပင္ နႏြင္း၊ ငွက္ေပ်ာ၊ ေျမပဲ၊ ပဲပုပ္ႏွင့္ အျခားပဲမ်ိဳးတို႔ကို သီးလွည့္အျဖစ္ စိုက္ပ်ိဳးနိုင္သည္။ အပိုဝင္ေငြရေစရန္ အာလူး၊ ၾကက္သြန္နီ တို႔ကိုလည္း စိုက္ပ်ိဳးနိုင္သည္။

အထြက္ႏႈန္းမွာ ေရရရွိမႈ၊ ေျမဆီလႊာ ထည့္သြင္းနိုင္မႈ၊ ေျမအမ်ိဳးအစားေပၚ မူတည္ၿပီး ၁ ဧကလွ်င္ တန္ခ်ိန္ ၄၀- ၆၀ ၾကား ထြက္ရွိ ပါသည္။

Crd: Shweyeelinn

ကိုးကား-www.asiafarming.com-sugarcane-cultivation